วันนี้เมื่อ 21 ปีที่แล้ว ละครเพลง ( musical ) เรื่อง the phantom of the opera โดย Andrew Lloyd Webber เปิดแสดงเป็นครั้งแรก ที่โรงละคร Her Majesty's Theatre ในกรุงลอนดอน และได้รับความนิยมอย่างสูงมีการแสดงติดต่อกันมาเป็นเวลากว่า 20 ปีจนถึงปัจจุบัน ว่ากันว่ายอดขายตั๋วทั่วโลกแซงหน้าหนังฟอร์มใหญ่อย่าง Titanic ไปเรียบร้อยแล้ว
นวนิยายเรื่องนี้ แต่งโดยนักเขียนชาวฝรั่งเศสชื่อ Gaston Leroux และถูกตีพิมพ์เป็นตอนๆในนิตยสาร Le Gaulois ในระหว่างปี 1909-1910 และได้มีการแปลเป็นภาษาอังกฤษในปีต่อมา
เป็นเรื่องราวของ Erik ชายอัปลักษณ์ผู้มีพรสวรรค์ทางดนตรี ผู้ซ่อนตัวอยู่ใต้ the Opera Garnier ในปารีส โดยเรียกร้องค่าคุ้มครองจากโรงละครโอเปราเดือนละ 20,000 francs และให้จองที่นั่งใน Box 5 ทุกๆครั้งที่มีการแสดง มิเช่นนั้นจะเกิดภัยพิบัติต่างๆ ทางโรงละครกลัวจะเกิดเรื่องจึงจ่ายค่าคุ้มครองมาโดยตลอด ระหว่างนั้น มีนักแสดงสาวคนหนึ่งชื่อ Christine ซึ่งเป็นนักแสดงหน้าใหม่มาร่วมเป็นนักแสดงด้วย Erik หลงรัก Christine จึงแอบสอนเทคนิคการร้องเพลงให้กับเธอในห้องแต่งตัว โดนซ่อนตัวอยู่หลังกำแพง และเรียกตัวเองว่าเป็น เทพแห่งดนตรี เทคนิคการร้องของ Christine ดีวันดีคืน แล้วอยู่มาวันหนึ่งนักแสดงที่เป็นนางเอกก็เกิดอุบัติเหตุ โดยฝีมือของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร Christine จึงมีโอกาสได้แสดงเป็นนางเอก และประสบความสำเร็จอย่างสูงตั้งแต่นั้นมา
เรื่องราวซับซ้อนขึ้นเนื่องจาก Raoul ชายหนุ่มผู้สูงศักดิ์เกิดมาติดพัน Christine และเธอก็มีใจชอบตอบด้วย ด้วยความริษยา Erik จึงลักพาตัว Christine ไปสู่อาณาจักรใต้ดินของเขา และที่นี่เองที่ Christine พบว่า เทพแห่งดนตรีที่แท้จริงคือชายอัปลักษณ์ เธอตกใจกลัว และขอให้ Erik ปล่อยตัวเธอไป Erik ยอมปล่อยตัวเธอไปในที่สุดโดยมีข้อแม้ว่า เธอจะต้องเก็บเรื่องทั้งหมดเป็นความลับ และไม่รักใครไปชั่วชีวิต
แต่ก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้ เนื่องจาก Raoul แอบได้ยิน Christine พูดคุยกับ เทพแห่งดนตรี ด้วยความหึงหวงและกลัว Christine จะถูกหลอก Raoul จึงแอบสืบเรื่องนี้ แต่ Christine รู้เข้าทั้งสองจึงมีปากเสียงกัน เธอตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้ Raoul ฟัง และตัดสินใจจะหนีไปด้วยกัน
แต่ Erik แอบได้ยินเรื่องทั้งหมด จึงลักพาตัว Christineไป Raoul ตามไปช่วยเธอในอาณาจักรของ Erik แต่กลับพลาดท่าถูกจับตัวไว้ Erik ขู่จะระเบิดโรงละคร ถ้า Christine ไม่ยอมแต่งงานกับเขา ในที่สุด Christine ก็ยอมตกลง
เรื่องจบอย่างหักมุม เมื่อ Christine ได้แสดงออกซึ่งความสงสารและเห็นใจต่อ Erik อย่างจริงใจ และจุมพิตที่หน้าผากของErik โดยไม่รังเกียจใบหน้าอันอัปลักษณ์ ของเขาแม้แต่น้อย
ชายผู้พิการทางร่างกายและจิตใจ ได้รับความสุขอันแท้จริงเป็นครั้งแรก เขาจึงปล่อยตัวคนทั้งหมดไป
Erikตายอย่างน่าสงสารในอีกสามอาทิตย์ต่อมา
.
